Verstrakking en verjonging van de huid
Met het ouder worden verandert de huid. Ze wordt minder strak, de groeven en rimpeltjes worden dieper en er kunnen onregelmatigheden en verkleuring verschijnen.
Naast de natuurlijke veroudering kunnen een overmatige blootstelling aan zonnestraling en/of het gebruik van de zonnebank dit proces versnellen. Ultraviolette straling is inderdaad een gevreesde factor van aantasting van de elastinevezels en van het bindweefsel.
Ongeveer vanaf de leeftijd van dertig jaar begint de huid verouderingsverschijnselen te vertonen die met de tijd toenemen.
Een verouderende huid wordt dunner, gevoeliger en droger. Deze kenmerken zijn te wijten aan de volgende processen: de epidermis of opperhuid wordt steeds fijner, terwijl de structuur van de dermis of lederhuid (binnenste laag) verandert door een wijziging in het bindweefsel en de elastinevezels enerzijds, en door een vermindering van het aantal talgklieren en een vertraging van hun werking.
Er bestaan verschillende oplossingen om dit fenomeen tegen te gaan, waaronder chirurgische ingrepen. De laatste jaren merkt men echter een verhoogde vraag naar minder invasieve ingrepen, die de nood aan een chirurgische ingreep kunnen uitstellen en Ervoor zorgen dat de dagdaagelijkse aktiviteiten zo snel mogelijk kunnen worden hervat.
Bij plastische geneeskunde bestaan er verschillenden zones waar kan worden ingegrepen om de huid te verjongen of te verstevigen: gezicht, hals, décolleté, armen of buik.
